ေပးလွဴျခင္းအေၾကာင္း

 

လူမ်ားတို႔ျမင္ေစျခင္းငွါ ကိုယ္သီလအက်င့္ကို သူ႔ေရွ႕ေမွာက္၌မက်င့္မည္အေၾကာင္း သတိျပဳၾကေလာ့။ သို႔မဟုတ္ေကာင္းကင္ဘံု၌ရွိေတာ္မူေသာ သင္တို႔အဘထံမွ အက်ိဳးကိုမခံမရၾက။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္အလွဴဒါန ကိုေပးေသာအခါ လွ်ိဳ႕ဝွက္ေသာသူတို႔သည္ လူအမ်ားအခ်ီးအမြမ္းကိုခံလို၍ ပြဲသဘင္လမ္းခရီး၌ မိမိတို႔ေရွ႕မွာ တံပိုးခရာမႈတ္ေစသည္နည္းတူမျပဳႏွင့္။ ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ ထိုသူတို႔သည္မိမိတို႔အက်ိဳးကိုရၾကၿပီ။ သင္သည္ အလွဴဒါနကိုေပးေသာ အခါ ေပးေၾကာင္းကိုမထင္ရွားေစျခင္းငွါ၊ လက္်ာလက္ျပဳသည္အမႈကို လက္ဝဲလက္မွ်မသိေစႏွင့္။ မထင္ရွားေသာအရာကို ျမင္ေတာ္မူေသာ သင္၏အဘသည္ အက်ိဳးကိုထင္ရွားစြာေပးေတာ္မူလတံ့။ (မႆဲ ၆း ၁-၄)

ယုဒလူမ်ဳိးမ်ားသည္ လွဴဒါန္းေပးကမ္းေသာအခါ အမ်ားသိေစလိုေသာဆႏၵေၾကာင့္ ဘုရားရွိခိုးရာ ဘုရားေက်ာင္းႏွင့္ လမ္းဆံုလမ္းခြမ်ား၌ က်င္းပေလ့ရွိပါသည္။ အမ်ားသူငါကို သိေစလို၍ တံပိုးမွဳတ္တတ္ၾကေသးသည္။ သူတို႔ ရည္မွန္းထားသည့္အတိုင္း သူမ်ားတကာက သိရွိၿပီး၊ ဘုရားသခင္ထံမွ မဟုတ္ လူမ်ား၏ခ်ီးမြမ္း၊ ခ်ီးေျမွာက္ျခင္းခံရ ၾကသည္ဟုဆိုသည္။

ဤသို႔ျပဳလုပ္ျခင္းမ်ားကို ေယရႈက “ခိုးေၾကာင္ခိုး၀ွက္သူမ်ား” ၏ အက်င့္ဟုဆိုသည္။ ဤကဲ့သို႔ ခိုးေၾကာင္ခိုး၀ွက္ေသာ အက်င့္ကို အဂၤလိပ္လို “Hypocrite” ဟုေခၚၿပီး စတင္ေပၚေပါက္ေသာ အခ်ိန္က မူရင္ဂရိစကား၏ဆိုလိုရင္းမွာ “လူေပၚ လူေဇာ္မ်ား” ဟုဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။ သူကိုယ္တိုင္ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ မဟုတ္ေသာ္လည္း၊ ပြဲလမ္းသဘင္၌ သူတစ္ပါးကဲ့သို႔ ဟန္ေဆာင္ျခင္းမ်ဳိးကို ေဖာ္ျပလိုျခင္းျဖစ္သည္။ ေယရႈသည္ ဤစကားကို အသံုးျပဳေသာအခ်ိန္၌ စိတ္ႏွလံုးသားႏွင့္ မဟုတ္၊ “အေယာင္ေဆာင္” ဟန္ေဆာင္သူမ်ားကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။ ေပးလွဴျခင္းႏွင့္ ပါတ္သက္၍ ေယရႈသည္ ႏွလံုးသားမွ ဘုရားသခင္ကို သတိရေစလိုသည္။ သူမ်ား၏ သိမႈကိုမသိမႈကို ဂရုမျပဳ၊ ဘုရားသခင္တစ္ပါးတည္းသာ ဂရုျပဳ၍ ေပးလွဴျခင္းမ်ဳိးကို အလိုေတာ္ရွိေတာ္မူသည္။

လူတို႔သည္ ေပးကမ္းေသာအခါ၌ ေအာက္ပါအခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ေပးကမ္းလ်က္ရွိသည္။

1. မေပးမေနရဟု ယူဆၿပီး (မေပးခ်င္ေပးခ်င္ႏွင့္ ေပးကမ္းျခင္း)။
2. နာမည္ရလို၍ ေပးကမ္းျခင္း။
3. သူမ်ား၏အားနည္းခ်က္ကိုျမင္ၿပီး၊ မေပးပဲမေနႏိုင္၍ ေပးကမ္းျခင္း မ်ားျဖစ္သည္။

ခရစ္ယာန္မ်ား၏ေပးကမ္း၊ ေပးလွဴျခင္း၌ အဓိကထားရမည့္ အေရးႀကီးဆံုးအခ်က္မွာ ဘုရားသခင္ကိုခ်စ္ျခင္း၊ ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္ခ်ီးမြမ္းျခင္း၊ ေက်းဇူးတံု႕ျပန္ျခင္းတို႔ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္အေပၚမွာသာ ဦးတည္ရည္ရြယ္ပါက ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းေသာ လူသားအေပၚမွာ မနာလို ၀န္တိုစိတ္ရွိမည္မဟုတ္ေတာ့ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ရွင္ေပါလုက “ခရစ္ေတာ္၏ ခ်စ္ျခင္းသည္ ငါ့ကိုျပဳျပင္သည္” ဟုဆိုသည္ (၂ေကာ ၅း၁၄။ ဖိ ၂း၁၃)။

လူအမ်ားသိျမင္ေစလို၍ ေပးသမွ်သည္ ဘုရားသခင္ကိုေပးျခင္းမဟုတ္ပဲ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေပးျခင္းသာျဖစ္သျဖင့္ အက်ဳိးေက်းဇူးကို လူမ်ားထံမွ ရရွိၿပီးျဖစ္သည္။ ယံုၾကည္ခ်က္၏ အဓိကမဏၰိဳင္သည္ “ဘုရားသခင္” သာျဖစ္သင့္သည္။ ဘုရားသခင္ကိုသာ အဓိက မဏၰိဳင္ထား၍ ေပးလွဴႏိုင္သူ မ်ားျဖစ္ႏိုင္ၾကပါေစ။

မွတ္ခ်က္။
Rev. Dr. Simon Pau Khan En (B. th, B.R.E, B.D, S.T.M, Ph.D) ေရးသားျပဳစု၍ MBC ပံုႏွိပ္ထုတ္ေ၀ေရးဌါန မွထုတ္ေ၀ေသာ “ေတာင္ေပၚတရားေတာ္” စာအုပ္မွထပ္ဆင့္တင္ျပထားပါသည္။

မူရင္း။ ။ http://calvaryburmese.blogspot.com/2011/03/blog-post.html