ေကာင္းကင္၌ဆုလပ္မ်ားခံစားဖုိ႔

 

လူ၌ ခႏၶာႏွင့္ ဝိညာဥ္ ႏွစ္ျဖာ တြဲဖက္ေနပါသည္။ ခႏၶာက အနားယူဖို႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္က အေရးမႀကီးေသာ္လည္း ဝိညာဥ္အိပ္ေပ်ာ္ေနပါက ယံုၾကည္သူတို႔အတြက္စိတ္ပူစရာျဖစ္ပါသည္။ ဓမၼေဟာင္းကာလက ဘုရားသခင္သည္ ဣသေရလလူမ်ားအား ဘုရားသခင္အေၾကာင္း ေလွ်ာက္၍ သက္ေသခံဖို႔မေျပာပါ။ ေလာကလူသားမ်ားအားငါ့နာမႏွင့္ သမုတ္ေသာငါ့လူမ်ားကိုၾကည့္ပါ။ ငါ၏သက္ေသကို ေတြ႔ရမည္ဟု ဘုရားသခင္က မိန္႔ေတာ္မူပါသည္။ ဤသည္ကို ဓမၼေဟာင္းအသင္းေတာ္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။ ဓမၼေဟာင္းအသင္းေတာ္၌ လကၡဏာရွိပါသည္။ ထုိလကၡဏာက ဘုရားသခင္ႏွင့္ အဆက္ရွိေသာလူမ်ိဳးႀကီးဝင္မ်ားမွ ေပါက္ဖြားရပါသည္။ အာျဗဟံမွ အစျပဳပါသည္။ ဤသည္မွာယေန႔ ဓမၼသစ္ကာလရွင္သန္ေနေသာ ခရစ္ေတာ္၏ကိုယ္တည္းဟူေသာအသင္းေတာ္၏အရိပ္ျဖစ္ပါသည္။ အရိပ္ဟူသည္ ထင္ထင္ရွားရွား မေတြ႔ရပါ။ (ကမၻာ၊ ၅း၂၄)တြင္ဧေနာက္အားျဖင့္ အစျပဳေတြ႔ရသည္။ ဧေနာက္သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သြားလာသည္ဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ထုိအခ်ိန္က လူသည္ အျပစ္၌ ၿပိဳလဲသြားၿပီးခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္။လူအမ်ားက မိမိတို႔လုပ္ခ်င္ရာကိုလုပ္ေနၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ ႏွလံုးသား၌ ဘုရားသခင္ကို အာ႐ံုျပဳ၍အသက္ရွင္ေနသူ ရွိသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ဧေနာက္မတိုင္မွီ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ ေလွ်ာက္ခြင့္မရေသာ္လည္း အသက္ရသြားေသာသူတစ္ေယာက္ကို(ကမၻာ ၄)တြင္ ေတြ႔ရသည္။ သူကအာေဗလ ျဖစ္ပါသည္။ အာေဗလႏွင့္ပတ္သက္၍ သမၼာက်မ္းစာ၌ အာေဗလသည္ ေသလြန္ေသာ္လည္းတရားေဟာေသး၏ဟု (ေဟျဗဲ၊ ၁၁း၄)တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။အာေဗလပူေဇာ္ေသာယဇ္ကို ဘုရားသခင္က လက္ခံၿပီး ဘုရားသခင္ႏွင့္ အဆက္ျဖစ္သြားပါသည္။ ဧေနာက္သည္ ကမၻာေလာကႀကီးထဲ၌ ဘုရားသခင္ႏွင့္အတူ ေလွ်ာက္သြားၿပီးမွသူ႔အား ကိုယ္ေတာ္က သိမ္းယူေတာ္မူပါသည္။ ဧေနာက္သည္ ေသျခင္းႏွင့္ မေတြ႔ရဘဲ ေကာင္းကင္ဝင္သြားပါသည္။

ဘုရားသခင္၏စိတ္ေတာ္ႏွင့္ေတြ႔ြ႔ေ႔ေသာသူ 

(ကမၻာ၊ ၆း)တြင္

ကြၽႏ္ုပ္တို႔ေနာဧကို ေတြ႔ရသည္။ ေနာဧသည္ဘုရားသခင္၏စိတ္ေတာ္ႏွင့္ေတြ႔ေသာသူျဖစ္သည္ဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္။(ကမၻာ၊ ၆း၈) ထုိအခ်ိန္ကာလကဘုရားသခင္၏ စိတ္ေတာ္ႏွင့္ေတြ႔ေသာ သူရွိခဲ့လွ်င္ ယေန႔သာ၍ ရွိႏိုင္ပါသည္။ထုိအခ်ိန္က လူသည္ဘုရားသခင္ႏွင့္ ၾသတၱပၸအားျဖင့္ ဆက္သြယ္ၾကသည္။ ထုိမွတဆင့္ ပညတ္ႏွင့္ဆက္သြယ္ၿပီးယေန႔မ်က္ေမွာက္အခ်ိန္၌ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ ဆက္ၾကရပါသည္။ ၾသတၱပၸႏွင့္ဆက္ျခင္းက ေရဒီယို ဖြင့္၍ နားေထာင္သက့ဲသို႔ ျဖစ္သည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္ လူအား ထုိအခ်ိန္ကာလက ၾသတၱပၸ၌ အသိေပးေဖာ္ျပပါသည္။ ယေန႔တြင္မူ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားကဲ့သို႔ ထင္ထင္ရွားရွားသိျမင္ႏိုင္သည္။ေနာဧႏွင့္ပတ္သက္၍ ဆက္လက္ေဖာ္ျပသည္မွာ

''ေနာဧသည္ ေျဖာင့့္္မတ္ေသာသူ၊ူ၊ မိမိမိအိအမ်ိဳိဳး၌ စံုံုလင္ေသာသူျဖစ္၏။ ဘုရားသခင္ႏွင့္အတူသြားလာ၏'(ကမၻာ၊ ၆း၉)''ထုိအခါ ေျမႀကီးသည္ဘုရားသခင္ေရွ႕မွာ ပုပ္စပ္လ်က္ရွိ၏''(ကမၻာ၊ ၆း၁၁)

ကမၻာႀကီးေပၚရွိလူမ်ားအလြန္ဆိုးေနၾကခ်ိန္၌ ဘုရားသခင္ႏွင့္သြားလာေသာသူရွိပါသည္။ ဆိုးေနေသာသူမ်ားၾကား၌ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သြားလာေသာေနာဧကို ဘုရားသခင္စကားေျပာပါသည္။ ေနာဧသည္ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ကဲ့သို႔ သာမညလူသာျဖစ္ပါသည္။ ေနာဧအား ဘုရားသခင္သည္ ကမၻာႀကီးႏွင့္တကြ လူတို႔ကို ဖ်က္ဆီးမည္ဟု အသိေပးပါသည္။ ၿပီးေနာက္ ကမၻာႀကီးထဲ၌ေနာဧအသက္ရွင္ႏိုင္ဖို႔ရန္ သေဘၤာေဆာက္ဖို႔ မိန္႔ေတာ္မူပါသည္။ လူတို႔ကိုလည္း ကမၻာႀကီးကို ဖ်က္ဆီးေတာ္မူမည့္အေၾကာင္း သတိေပးေစပါသည္။ လူတို႔က မယံုၾကည္ၾကပါ။ ေနာဧအား အ႐ူးဟုဆိုၾကသည္။သူတို႔ မ်က္ေစ့ႏွင့္ၾကည့္၍ ဦးေႏွာက္ႏွင့္ စဥ္းစားပါက ေတာင္ေပၚ၌သေဘၤာေဆာက္ျခင္းသည္ ဘုရားေစခိုင္းျခင္း မျဖစ္ႏိုင္ဟု မွတ္ယူၾကသည္။ ေနာက္ဆံုး၌ ဘုရားသခင္မိန္႔ေတာ္မူသည့္အတိုင္း ေရလႊမ္းမိုးျခင္းျဖစ္ၿပီး ေနာဧႏွင့္ဇနီး သားသံုးေယာက္ႏွင့္ ေခြၽးမသံုးေယာက္တို႔သာ သေဘၤာထဲသို႔ဝင္ၾကသျဖင့္အသက္ရွင္ခြင့္ရခဲ့ၾကသည္။ ေနာဧအခ်ိန္ကာလၿပီးေနာက္ (ကမၻာ၊ ၁၂)တြင္ ဘုရားသခင္က ေလာကႀကီးထဲမွ အာျဗံကို နာမည္ႏွင့္ေခၚ၍ ဆက္သြယ္မႈျပဳပါသည္။ ထုိသို႔ေခၚျခင္းမွာသူ၏ျပည္၊ သူ၏အမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ားထဲမွ ထြက္ၿပီး ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ျပလတၱံ႔ေသာျပည္သို႔ သြားေစဖို႔ရန္ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိနည္းတူယေန႔အသင္းေတာ္ကိုလည္း ကိုယ္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ လမ္းျပေနပါသည္။ၿပီးမွ သင့္အား လူမ်ိဳးႀကီးျဖစ္ေစမည္ဟု အာျဗံအား ဘုရားသခင္က ကတိေပးပါသည္။ထုိအခ်ိန္တြင္ အာျဗံ၌ကေလး မရွိပါ။ ထုိသို႔ကေလးမရွိဘဲၾကာျမင့္စြာ ခရီးသြားေနရင္းႏွင့္ သားမရွိဘဲ သြားေနရ၍ အာျဗံစိတ္ပ်က္လာေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ ထုိအခ်ိန္၌ ဘုရားသခင္သည္ ေျမႀကီးေပၚ၌လူမ်ိဳးႀကီး ျဖစ္ဖို႔ရန္ ျပင္ဆင္ေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။ လူမ်ိဳးႀကီးဝင္တိုင္း
ကိုယ္ေတာ္က စကားေျပာပါသည္။မည္သို႔စကားေျပာပါသနည္း။ အိပ္မက္႐ူပါ႐ံုအားျဖင့္၄င္း၊ အသံေတာ္အားျဖင့္၄င္း၊ အလင္းေတာ္အားျဖင့္၄င္း စကားေျပာပါသည္။ (ကမၻာ၊၂၈)တြင္ ယာကုပ္သည္ အစ္ကို၏ရန္ကို ေၾကာက္၍ ဦးရီးေတာ္လာဗန္ထံသို႔ ေျပးရာတြင္ လမ္း၌ တစ္ညအိပ္စဥ္ အိပ္မက္႐ူပါ႐ံုကို ျမင္ရပါသည္။ ေျမႀကီးေပၚ၌ ေလွခါးေထာင္လ်က္ရွိၿပီး မိုဃ္းေကာင္းကင္တိုင္ေအာင္ျဖစ္ပါသည္။ ထုိေလွခါး၌ေကာင္းကင္တမန္တို႔က တက္ဆင္းလ်က္ရွိၿပီး ထာဝရဘုရားသည္ ေလွခါးထိပ္၌ ရပ္လ်က္ရွိပါသည္။ ထုိအခ်ိန္၌ ဘုရားသခင္သည္ ယာကုပ္အား ငါသည္ သင္၏အဘအာျဗဟံ၏ဘုရား၊ ဣဇက္၏ဘုရားတည္းဟူေသာထာဝရဘုရားျဖစ္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူပါသည္။ ဤသို႔ဘုရားသခင္ဆက္သြယ္ျခင္းခံရသူသည္ လူမ်ိဳးႀကီးဝင္ျဖစ္ပါသည္။ ဧေသာသည္ လူမ်ိဳးႀကီး မဝင္ပါ။ ဘုရားေပးေသာသားဦးအရာကို အေရးမထား၊ မထီမဲ့ျမင္ျပဳၿပီး ဆာေလာင္မႈေၾကာင့္ သားဦးအရာကို ပဲဟင္းတစ္ခြက္ႏွင့္ေရာင္းစားပါသည္။ ယေန႔ ဘုရားသခင္ကို ဥေပကၡာျပဳလိုေသာသူမ်ားလည္း ရွိၾကမည္ျဖစ္ပါသည္။ ထုိနည္းတူ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အတိုင္းလုိက္လိုေသာသူလည္း ရွိမည္ျဖစ္သည္။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အတိုင္းလိုက္သူက သက္ေသေတြ႔ရမည္ျဖစ္သည္။ အာျဗံအား ဘုရားသခင္ကစကားေျပာပါသည္။ အာျဗံက ကေလးမရွိသျဖင့္ ကြၽႏ္ုပ္အိမ္၌ ဘြားေသာကြၽန္သည္ ကြၽႏ္ုပ္အေမြခံျဖစ္ရပါမည္လားဟု ေမးလွ်င္ ဤသူသည္
သင္၏အေမြခံမျဖစ္ရ၊ သင္၏ကိုယ္ထဲက ထြက္ေသာသူသည္ သင္၏အေမြခံျဖစ္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူပါသည္။ထုိသို႔မိန္႔ေတာ္မူေသာ္လည္း ၾကာျမင့္စြာ ကေလးမရသျဖင့္ ဇနီးအႀကံေပးသည့္အတိုင္း ကြၽန္မကို သိမ္းယူပါသည္။ ထုိသို႔သိမ္းယူသျဖင့္ ကေလးတစ္ေယာက္ေမြးလာၿပီး လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးျဖစ္လာပါသည္။ သို႔ေသာ္ပဋိညာဥ္ႏွင့္ရေသာသား မဟုတ္ပါ။ဘုရားသခင္၏အခြင့္ေတာ္အားျဖင့္ရေသာသားျဖစ္ပါသည္။

လူမ်ိဳးႀကီးဝင္ေသာသူမူမ်ား

ဘုရားသခင္၏ပဋိညာဥ္ ႏွင့္ပတ္သက္၍ ရေသာသားက အံ့ၾသဘြယ္လကၡဏာသက္ေသပါရမည္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အာျဗဟံသည္အသက္တစ္ရာျပည့္မွ ဂတိေတာ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာသားကို ရပါသည္။ ထုိအခ်ိန္၌ အာျဗဟံ၏ဇနီးစာရာသည္ အသက္ႀကီး၍ေသြးဆံုးၿပီး လူ႔အေနႏွင့္မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့သည့္အခ်ိန္ေရာက္မွဣဇက္ကို ရပါသည္။ အာျဗဟံ၌ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သက္ေသက ေပၚလာပါသည္။ ထုိသို႔ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ သက္ေသႏွင့္တကြ ေပၚလာေသာလူမ်ားထဲမွဆင္းသက္လာေသာသူမ်ားတြင္ဘုရားသခင္ႏွင့္ စကားေျပာေသာသူ
က အနည္းငယ္သာ ရွိပါသည္။ ထုိအထဲတြင္ အဘိမလက္အမည္ရွိတစ္ပါးအမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္လည္း ပါလာပါသည္။ သမၼာက်မ္းစာ၌ အားလံုးကို မေဖာ္ျပေသာ္လည္း ဘုရားသခင္ႏွင့္ စကားေျပာေသာသူအားလံုးသည္ လူမ်ိဳးႀကီးဝင္ျဖစ္ၾကပါသည္။ ထုိသူတို႔သည္ ဣသေရလလူမဟုတ္ၾကေသာ္လည္း လူမ်ိဳးႀကီးဝင္ျဖစ္ၾကသည္။ ယေန႔၌လည္း ခရစ္ယာန္မျဖစ္ေသာ္လည္း ဘုရားႏွင့္ဆက္သြားေသာသူမ်ားရွိၾကမည္ျဖစ္သည္။ လူမ်ိဳးႀကီးဝင္ျဖစ္ေသာသူတိုင္းသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ဆက္ၾကပါသည္။ ဘုရားသခင္ႏွင့္ဆက္ေသာသူမ်ား၏အသက္တာ၌ အံ့ၾသဘြယ္
ျဖစ္ပါသည္။ (ကမၻာ၊ ၁၇)တြင္ ဘုရားသခင္သည္ အာျဗဟံအား ဂတိေတာ္ႏွင့္အညီ ရေသာသားကို ေကာင္းႀကီးေပးမည္ဟု ဂတိေတာ္ေပးပါသည္။ထုိသားသည္ လူမ်ိဳးႀကီးဝင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဣရွေမလကိုလည္း ဘုရားသခင္ကေကာင္းႀကီးေပးမည္ဟု ဂတိေပးပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထုိသားသည္လူမ်ိဳးႀကီးဝင္ မျဖစ္ပါ။ (ထြ၊ ၁၂)ေရာက္လာသည့္အခါ ေမာေရွႏွင့္ဘုရားသခင္စကားေျပာသည္ကိုေတြ႔ရသည္။ ေမာေရွအား ဘုရားသခင္က သင့္အား အဲဂုတၱဳျပည္မွ ဣသေရလလူတို႔ကို ႏႈတ္ေဆာင္ဖို႔ရန္ ဖာေရာဘုရင္ထံသို႔ ေစလႊတ္မည္ဟုမိန္႔ေတာ္မူပါသည္။ ထုိအခါ ေမာေရွက ကြၽႏ္ုပ္သည္ ဣသေရလလူတို႔ရွိရာသို႔ေရာက္၍ သင္တို႔ဘိုးေဘးမ်ား၏ဘုရားသခင္သည္ ငါ့ကို သင္တို႔ရွိရာသို႔ ေစလႊတ္ၿပီဟုဆိုလွ်င္ သူတို႔က ထုိဘုရားသခင္၏နာမေတာ္ကား အဘယ္သို႔နည္းဟု ေမးလွ်င္အကြၽႏ္ုပ္အဘယ္သို႔ ျပန္ေျပာရမည္နည္းဟု ဘုရားသခင္အား ေမးေလွ်ာက္ပါသည္။ ေမာေရွသည္ အဲဂုတၱဳျပည္မွ လူသတ္မႈႏွင့္ ထြက္ေျပးလာေသာသူျဖစ္၍ သူတို႔ႏွင့္ မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ရန္ မဝံ့မရဲျဖစ္ေနပါသည္။တဖန္ေမာေရွက ကြၽႏ္ုပ္သည္ စကားအေသာသူျဖစ္သည္ဟု ဆိုျပန္လွ်င္သင္၏အစ္ကိုအာ႐ုန္ကို သင္၏ကိုယ္စားစကားေျပာေစမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူပါသည္။ ထုိသူတို႔သည္ လူမ်ိဳးႀကီးဝင္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ေမာေရွႏွင့္ အာ႐ုန္ၿပီးေနာက္ ေယာ႐ႈ၊ ကာလက္တို႔သည္ လူမ်ိဳးႀကီးဝင္ ျဖစ္သည္။ က်န္လူအမ်ားက အေရအတြက္အားျဖင့္ ေျခာက္သိန္းေက်ာ္ရွိေသာ္လည္း လူအမ်ားႀကီးဝင္သာျဖစ္ၾကသည္။ လူမ်ိဳးႀကီးဝင္သူမ်ားကိုဘုရားသခင္က တိုက္႐ိုက္ဆက္သြယ္ပါသည္။ က်န္လူမ်ားကို ဘုရားသခင္က မဆက္၍လား။ မဟုတ္ပါ။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ႏွလံုးသားက ဘုရားသခင္ႏွင့္ မဆက္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ လူသည္ ဦးေႏွာက္အသိႏွင့္ သြားေနသမွ်ကာလပတ္လံုး ထုိသူႏွင့္ ဘုရားသခင္ဆက္၍ မရပါ။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ထုိအတိုင္း သက္ေသေဖာ္ျပပါသည္။ တမန္ေတာ္ႀကီးက ထုိသို႔ေသာသူမ်ားသည္ မ်က္ေစ့ႏွင့္မျမင္၊နားျဖင့္မၾကား၊ စိတ္ႏွလံုးႏွင့္ မခံစားတတ္ေသးေသာသူမ်ားဟု ဆိုပါသည္။ (၁ေကာ၊ ၂း၉-၁ဝ)

ဦးေႏွာက္ႏွင့္ သြားလာေသာသူမ်ားသည္ သင္ထားေသာအရာကို နားလည္ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္ ျပင္ဆင္ထားေသာနက္နဲမႈကိုနားမလည္ပါ။ ဘုရားကိုခ်စ္၍ ႏွလံုးႏွင့္သြားလာေသာသူကို ဘုရားသခင္က ေဖာ္ျပပါသည္။တမန္ေတာ္ႀကီးရွင္ေပါလုသည္လည္းဘုရားသခင္၏ေဖာ္ျပမႈကို ခံခဲ့ရပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ တမန္ေတာ္ႀကီးသည္ ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ဘုရားသခင္၏လက္ေတာ္အတူပါရွိွိ၍

ထုိမွတဆင့္ ပင္ေတကုေတၱေန႔ ေရာက္လာေသာအခါ အ့ံၾသဘြယ္ ဘုရားသခင္၏ဂတိေတာ္ႏွင့္ျပဳေသာအမႈကို ေတြ႔ရသည္။ ဘုရားသခင္၏တန္ခိုးေတာ္ကို ခံရေသာလူစုက အသက္တာမ်ား ေျပာင္းလဲဖို႔ရန္ ဧဝံေဂလိသတင္းေကာင္းကိုအစျပဳေဟာေျပာခဲ့ပါသည္။ ဘုရားသခင္သည္လည္း မိမိတပည့္ေတာ္မ်ားအား သင္တို႔သည္ ေလာကီႏိုင္ငံအရပ္ရပ္သို႔ သြား၍ ငါ၏ဧဝံေဂလိတရားကို ေဟာၾကေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူပါသည္။ ဧဝံေဂလိတရားကို ေဟာသည့္အတြက္ ဧဝံေဂလိဆရာမ်ားသည္ ေလာကုတၱရာ၌ ေရႊတည္းဟူေသာထာဝရတည္ေသာအက်ိဳးကို ရမည္ျဖစ္သည္။ ဧဝံေဂလိေဟာေျပာျခင္းအားျဖင့္ ေျပာင္းလဲလာေသာသူမ်ားသည္ ထာဝရကာလ၌ ဧဝံေဂလိဆရာတို႔အတြက္ ေရႊျဖစ္ပါသည္။

''တပည့္ေတာ္တို႔သည္လည္း ထြက္သြား၍

ဘုရားသခင္သည္မစေတာ္မူသည္ႏွင့္၄င္း၊သူတို႔၌ျဖစ္ေသာနိမိတ္လကၡဏာအားျဖင့့္္

 ႏႈတ္ကပတ္တ္တရားေတာ္ကို တည္ေစေတာ္မူသည္ႏွင့္၄င္း၊ ခပ္သိမ္းေသာအရပ္တို႔၌တရားေဟာၾက၏''(မာ၊ ၁၆း၂ဝ)တပည့္ေတာ္တို႔ထြက္သြားၿပီး ဧဝံေဂလိတရားကို ေဟာေျပာသည့္အခါ သခင္ဘုရား၏မစျခင္းသက္ေသပါေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ဧဝံေဂလိတရားကို သင္ေပးၿပီးပါဝင္၍ လႊတ္လိုက္ပါက ေငြျဖစ္ပါသည္။

ေကာင္းကင္ဘ႑ာ၌ ေရႊ၊ ေငြႏွင့္ေက်ာက္ေကာင္းဟူ၍ ရွိပါသည္။ ေငြသည္လည္း မီးမေလာင္ပါ။ ဧဝံေဂလိေဟာေျပာျခင္းအမႈ၌ ဘုရားသခင္အတူပါရွိသည့္အခါ နိမိလကၡဏာျဖစ္၍ အ့ံၾသဘြယ္ ေျပာင္းလဲလာျခင္းသက္ေသကို ေတြ႔ရပါသည္။ (တမန္၊၁၁း၁၉-၂၁)တြင္ တမန္ေတာ္တို႔ႏွင့္တပည့္ေတာ္တို႔သည္ သေတဖန္၏အမႈေၾကာင့္ ညဥ္းဆဲျခင္းကို ခံရသျဖင့္ အရပ္ရပ္သို႔ ကြဲျပားသြားၾကၿပီးကုပ႐ု၊ အႏိၱအုတ္ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္သြားကာဧဝံေဂလိတရားကို ေဟာၾကပါသည္။ ေရႊျဖစ္ဖို႔မလုပ္ဘဲ တစ္ေနရာတည္း၌ ေနၾကသျဖင့္ ဘုရားသခင္သည္ သူတို႔ကို ဖိအားေပး၍ အရပ္ရပ္သို႔ ကြဲလြင့္သြားေစပါသည္။

''ဘုရားသခင္၏လက္ေတာ္သည္ ထုိသူတို႔ႏွင့္အတူရွိေတာ္မူသျဖင့္ လူအေပါင္းတို႔သည္ ယံုၾကည္၍ ဘုရားသခင္ထံေတာ္သို႔ ေျပာင္းလဲၾက၏''(တ၊ ၁၁း၂၁)

ဧဝံေဂလိလုပ္ေသာသူတို႔၏အေပၚ၌ အၿမဲတေစဘုရားသခင္၏လက္ေတာ္ရွိပါသည္။ အခစားလုပ္ေသာသူတို႔၌ မရွိပါ။ ေစတနာႏွင့္လုပ္ေသာသူ၊ ေမတၱာႏွင့္လုပ္ေသာသူတို႔အေပၚ၌ သခင္ဘုရား၏လက္ေတာ္အစဥ္ရွိပါသည္။ ထုိသို႔ရွိသျဖင့္ လူအေပါင္းတို႔သည္ ယုံၾကည္၍ ေျပာင္းလဲလာၾကပါသည္။ ယေန႔ဧဝံေဂလိေဟာဖို႔ရန္ ကမၻာ့သာသနာျပဳအဖြဲ႕မ်ားက ရက္သတ္မွတ္၍ တြန္းအားေပးၾကသည္။ ဘုရားသခင္ ကမူ ေန႔တိုင္း ဧဝံေဂလိေဟာၾကဖို႔ မိန္႔ေတာ္မူပါသည္။ ယံုၾကည္သူတိုင္းအတြက္ အခြင့္အေရးရွိပါသည္။ ယေန႔ကြၽႏ္ုပ္တို႔က လူမ်ိဳးႀကီးဝင္လား၊ဣသေရလလူတို႔ကဲ့သို႔ လူအမ်ားႀကီးဝင္လား၊ ဣသေရလလူတို႔ကဲ့သို႔လူအမ်ားႀကီးဝင္ျဖစ္ပါက အခမဲ့ရေသာဘုရားသားသမီးကဲ့သို႔ ျဖစ္ၾကေပမည္။ ဘုရားသခင္သားသမီးျဖစ္ရျခင္းက အခမဲ့ေက်းဇူးေတာ္ႏွင့္ျဖစ္ရျခင္းျဖစ္သည္။ ယေန႔ ကြၽႏ္ုပ္တို႔အသက္တာအားျဖင့္ ေကာင္းကင္သို႔ေရႊေရာက္ပါသလား၊ ေငြ ေရာက္ေနပါသလား။ ေကာင္းကင္သို႔ ေငြေရာက္လုိပါက ဧဝံေဂလိအတြက္ပ့ံပိုးၾကပါ။ ဆုေတာင္းၾကပါ။ ေကာင္းကင္သို႔ ေရႊပို႔လိုပါက ကိုယ္တိုင္သက္ေသခံၾကပါ။ သက္ေသခံခိုင္းျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ေဟာေျပာခိုင္းျခင္းမဟုတ္ပါ။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တည္းဟူေသာဧဝံေဂလိသည္ စာကိုဖတ္ၿပီး၊ က်က္ၿပီးေဟာခိုင္းျခင္း မဟုတ္ပါ။ အသက္တာ၌ ကိုယ္ေတြ႔ခံစားရေသာသက္ေသ၊ ဘုရားသခင္၏ေကာင္းျမတ္ျခင္းကို တဆင့္ျပန္၍ေျပာျပျခင္း၊သက္ေသခံျခင္းသည္သတင္းေကာင္းျဖစ္ပါသည္။ ဧဝံေဂလိတရားက အျပစ္သားတိုင္းအတြက္ ေကာင္းေသာသတင္း ျဖစ္ပါသည္။ အျပစ္ရွိေနေသာသူသည္ ေသလွ်င္ ငရဲက်မွာေသျခာပါသည္။ ဘာသာတိုင္းကိုေလ့လာဆင္ျခင္ၾကည့္ပါ။ မေကာင္းမႈျပဳေသာသူဘယ္တစ္ေယာက္မွ်ေကာင္းေသာေနရာသို႔မေရာက္ႏိုင္ပါ။

မိမိတို႔မေကာင္းတာ မလုပ္ပါဟု အခ်ိဳ႕က ဆိုေနၾကေသာ္လည္း စိတ္ႏွလံုးက အပါယ္ေၾကာက္ေနပါကမေကာင္းတာလုပ္ထား၍ျဖစ္သည္။အျပစ္ရွိေန၍ျဖစ္ပါသည္။ အေၾ<ြကးမရွိပါက အေၾကြးရွင္ကို ေၾကာက္စရာမရွိပါ။ အေၾကြးရွိပါက အေၾကြးရွင္၏အသံကို ၾကားယံုႏွင့္ပင္ ပုန္းေနရပါသည္။ ယေန႔ ကြၽႏ္ုပ္တို႔၌ အျပစ္ရွိေသာေၾကာင့္ ေသျခင္းကို ေၾကာက္ေနၾကရပါသည္။ ထုိအေျခမွ လြတ္ႏိုင္မည့္သတင္းက သတင္းေကာင္းျဖစ္ပါသည္။ သားေတာ္ကို ယံုၾကည္ေသာသူသည္ အျပစ္စီရင္ျခင္းကိုမခံရ၊ သားေတာ္ကိုယံုၾကည္ေသာသူသည္ ဘုရားသခင္၏သားသမီးျဖစ္သည္။ (ေယာ၊၃း၁၈)(ဂလာ၊၃း၂၆) ဣသေရလလူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏သက္ေသကိုထူဖို႔ ဘုရားသခင္၏လူျဖစ္ခြင့္သာရၾကသည္။ကြၽႏ္ုပ္တို႔က ဘုရားသခင္၏သားျဖစ္ၾကရပါသည္။ ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္သို႔ ဝင္ခြင့္ရၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။ကြၽႏ္ုပ္တို႔ေကာင္းကင္သို႔ မည္သည့္အရာပို႔ၾကမည္နည္းး။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ေလာက၌ ပိုင္ဆိုင္သမွ်တိုက္၊ အ္ိမ္၊ ကား၊ေရႊ၊ ေငြပစၥည္းဥစၥာအားလံုးတို႔သည္တစ္ေန႔ ေလာကမွ ထြက္ခြာသြားေသာအခါ က်န္ရစ္ခဲ့မည္ျဖစ္သည္။

ဧဝံေဂလိအတြက္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ပါဝင္ခဲ့သမွ်မက်န္ခဲ့ပါ။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔အသက္တာေျပာင္းလဲၿပီး ခင္ပြန္း၊ ဇနီးမေျပာင္းလဲေသးပါက၊ သူတို႔ငရဲသြားရမည့္အေရးစဥ္းစားၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ၾကပါရဲ႕လား၊ အမွန္ခ်စ္ပါက အိပ္ေပ်ာ္ၾကမည္မဟုတ္ပါ။ မခ်စ္ပါက ဒီေလာက္ဆိုးေသာသူ ငရဲသြားတာေတာင္နည္းေသးတယ္ဟု ဆိုၾကေပမည္။ သတင္းေကာင္းက လူတိုင္းၾကား၍ ခံစားဖို႔ျဖစ္သည္။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ေန႔စဥ္ေဝစာေဝျခင္းအားျဖင့္ ပါဝင္ႏိုင္သည္။ သက္ေသခံျခင္းအားျဖင့္ပါဝင္ႏိုင္သည္။ ယေန႔ မေျပာင္းလဲလွ်င္လည္း တစ္ေန႔ေျပာင္းလဲလာဖို႔ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ပါသည္။ ေျပာင္းလဲတိုင္း ေကာင္းကင္သို႔ ေရႊမႈန္ကေလးမ်ားပို႔ထားျခင္းကဲ့သို႔ျဖစ္ၿပီး ေကာင္းကင္သို႔ ေရာက္သြားသည့္အခါ မ်ားစြာေသာဆုလဒ္မ်ားအျဖစ္ ေတြ႔ရမည္ျဖစ္သည္ကို ဆင္ျခင္၍ အားထုတ္လ်က္ အသက္ရွင္ၾကဖို႔ရန္ေမတၱာႏွင့္ အသိေပးေဝငွလိုက္ပါသည္။

နာမေတာ္ျမတ္၌
ညီအစ္ကိုၾကီး Dr. တင္ေမာင္ထြန္း (Rev)